Yılmaz Erdoğan En Sevilen şiirleri

Yönetmen ve oyuncu Yılmaz Erdoğan, 10 yılı aşkın süredir yaptığı filmlerin yanı sıra şiirleriyle de başarısıyla adından sıkça söz ettirmeyi başarmıştır. 1967 Hakkari doğumlu olan Yılmaz Erdoğan, küçük yaşlardan itibaren şiire oldukça meraklıdır.1990 lı yıllarda yazdığı ve başarılı oyuncu Demet Akbağ ile oynadığı Bir Demet Tiyatro televizyon dizisinin kariyerindeki yükselişinde önemli etkisi olmuştur.Türk Edebiyatında önemli bir yer edinen Yılmaz Erdoğan şiirleri kitaplarda toplamıştır. Yılmaz Erdoğan'ı en güzel şiirlerini okumanız için derledik. İşte Yılmaz Erdoğan'ı en sevilen şiirleri.1-Yaşamak uğrunaölmek bu olsa gerekSevmek uğrunaacı çekmek bu olsa gerekHayat uğrunasavaşmak bu olsa gerekPeki ya senin uğrunaÜzülmek niye?2-Biz ne zaman içsek,Köfte geç gelirVe oturur muhabbetin terkisineÇıplak bir efkar sözcüğü Biz ne zaman içsek,Sabah akar meycinin cebineGünde kaç kez öpüşür ki akrep ile yelkovanBiz ne zaman içsek,İç değilizdir aslında.Dışımızda bronz bir akşam sözcüğü,Çırıl bir efkar sözcüğüDelikanlı kıvamında sevda değilse deTabansız sevişmelerdeki el değmemiş pişmanlıkBiz ne zaman içsek,iç değilizdir aslında. Bu alkol ikindisi şiirleŞimdi burda açılsaydınAdımın baş harfi gibiBelki ağustos kokardı ağustosSen,Fikrini ipotek etmiş kiralık sevdalaraSenine boyuna sevilmiş senYalanı sevdasından büyük senBir bil-sen. Biz ne zaman içsek seni düşünüyoruzGenzimizde göl gözyaşlarıBiz ne zaman içsek,İç değilizdir aslında.3-Sus pus olmuş, puslu bir İstanbul'muydu yüzün, yoksaçok bildik hüzünler mi taşınmıştı yüzüneDolmabahçe da çay tadında....Divit ucuyla yazılmış bir aşkın sureti vardı avuçlarında,tarih bir başka iklimin kıvamını gösteriyordu.Ben rehnedilmiş yelkovan gibi... hani akrep'i seven amayüreği takvim yokuşlarında... Sinemada elinin elimde terleyişinin bir anlamı olmalı,sesinin sesimde yankılanmasının... sanki perdedekineüzülmüş ya da sevinmişsin de tesadüfen akmış yüzüniçime... Yalan! Sen perdeye bakıyorsun, fikrin benimseyir defterimde.. ve ben amerikanca bir filmi kürtçeseyrediyorum... Kadın Beyoğlu'nun bir kış akşamında,üstündeki deri montun sahibine küs, soğukluğundanmuzdarip yürüyordu... Adam da... Yürümek hiçbir şeyiçözmüyordu, bazı Aralık akşamlarında... Parmağındayaralı bir öyküyü taşıyordu adam... Kadının yüzündebir hüzün... Hüzünlü aralık akşamında bir yüzük...Yüzüğün yüzünde dünya güzeli bir kadının kehaneti...... Soğuğun ve karanlığın vehameti! Hayatı, bir başkasının pantolonu gibi, küçültülmüş,daraltılmış... İlk sahibinin o pantalonla yaşadığı şeyler,yani pantalonu pantalon yapan anılar, bazı ilkbaharbereleri yüzünden yapılan yamalar, ter tüketenyazlar... Hepsi daraltılmış... Yaşananlara bir bedenbüyük geliyor artık hayat! Bir aşkı paylaşmak için çok geç, bir paylaşıma aşıkolmak içinse erken... Beni sevda yerimden vurdu yinezaman... Şimdi sana söylenecek tek cümle:Bende sana yetecek kadar ben kalmadıDışımızda bronz bir İzmir akşamı...4-"Bir tek dileğim var mutlu ol yeter” sözününbir kamyon yüküanlam taşıdığı günlerdi Kaldırımlar toz ve kağıt topaklarıAnkara’nınAnkara’nın sonbahar yapraklarıayvalar sarıhüzünler olgunyaz yorgunu gövdeler serili betonlarda Ben yanımda çok acıklıepey yol üstü sözler getirmiştim.“Sanki terk edilmiş bir viraneyimher yanım dağılmış yıkılmışım ben” Okul önlük mevsimive kaplanması kitaplarıncumhuriyet gazetesiylebir ön beslenme çantası kompleksimalum şu otlu peynir meselesi Saçlarını süt mısırı örgü yapmışbir al yüz koca göz görüyorum.Sanki o tehlikeli yolun başındayımAşk’a geliyorum!ama yanıma hepköy zılgıtlı sözler almışımarabesk kalıyorumher kent soylu aşkın karşısında“Bir kulunu çok sevdim” diyorum“O beni hiç sevmiyor” diyorum“Kalbimi ona verdimartık geri vermiyor” diyorum.5-Büyüdükçe,sentetik zamanlarakangren ayaklar bastım,izi kaldıömrümün... Kara çaldılar yüzümebütün kara parçalarındaelbette"afrika dahil"parça başı çalışankiralık katildi zaman. Gülüşüm sivas yangını,ağlarsam kızma...ölmek bileyakışıyor bazı adama..